Hartverwarmend

Afgelopen week deed ik een vipassana-retraite. 8 dagen bijna non-stop mediteren, niet praten of elkaar aankijken, geen telefoon… ?‍♀️??? Samen met 18 anderen, together alone.

Op dag 4 maakte ik in een opwelling een hart in het zand, vlakbij ons gebouw. Met mijn schoen trok ik de lijnen in de grond. Uit dankbaarheid en om iedereen een hart onder de riem te steken (want dat gemediteer klinkt misschien wel relaxed, maar is stiekem best hardcore).

Een halfuurtje later kwam ik terug van de loopmeditatie en wat zag ik? ‘Mijn’ hart was gepimpt! Iemand had er met steentjes heel zorgvuldig een kleiner hartje in gelegd. En weer een paar uur later was dat hartje uit het niets gevuld met rozenblaadjes. En zo groeide het kunstwerk elke dag verder, door vele onzichtbare handen.

Zo zie je maar. Ook zonder woorden kun je elkaars hart verwarmen.